เราเล่นกันเท่านั้น
เล่นหมาป่ากับร็อกกี้
พระจันทร์ปลายฤดูร้อน ซึ่งส่องแสงอยู่ในสวน ได้เห็นภาพเด็กหญิงที่มีแผลพันเต็มหน้า และหมาที่จะไม่เล่นหมาป่า อีกแล้ว และรับรู้ว่า ทั้งสองเป็นเพื่อนรักกันยิ่งกว่าเดิม
วันกีฬา
กีฬาปลาคาร์ป..แข่งกันหาแม่ทำให้แม่ที่เป็นกองเชียร์ได้เล่นด้วย ฝึกสมาธิ ไหวพริบ…ชักเย่อ เด็กยาสึอากิเป็นกรรมการ…วิ่งผลัดขึ้นลงบันไดรูปพัดคลี่ 8 ขั้น หน้าหอประชุม/ขายาววิ่งลำบาก…..นักเรียนช่วยกันทำดาวทอง พับกระดาษ ทำโซ่ ประดับโรงเรียน…อยากใส่กระเกรงจีบขาพอง……ไม่ว่าจะแข่งอะไร ทากาฮาชิ ขาสั้น ชนะทุกอย่าง….รางวัลเป็นผัก เด้กไม่อยากเอากลับจะทิ้ง /อาย/ครูใหญ่ คืนนี้ลอง ให้แม่เอาผักพวกนี้ไปทำกับข้าวสิ ผักที่พวกเธอหามาได้เชียวนะ ทำกับข้าวให้คนที่บ้านกินได้ ไม่ดีเหรอ อร่อยนะ/
ครูต้องการให้เด็กๆ และผู้ปกครองรับประทานผักเหล่านั้น และพูดคุยกันเรื่องงานกีฬาที่เพิ่งผ่านไปก็ได้ รวมทั้งอยากให้คงอยากให้เด้กตัวเตี้ยอยากทากาฮาชิ ได้ภาคภูมิใจกับรางวัลซึ่งกลายเป็นอาหารเต็มโต๊ะเพื่อจะได้ไม่นึกถึงปมด้อยเกี่ยวกับร่างกาย หรือว่า การแข่งขันกีฬาในวันนี้จะคิดขึ้นพิเศษ สำหรับให้เด็กชายทากาฮาชิได้ชนะเลิศทั้งหมดไม่รู้ได้
โคบายาชิ อิสสะ
ครูโคบายาชิ โซซาขุ ชอบเล่าโคลงไฮขุ ของโคบายาชิ อิสสะ (เรียบง่าย ตรงไปตรงมา เกี่ยวข้องกับชีวิตประจำวัน) —โคบายาชิ อิสสะ ลุงอิสสะหัวล้าน /ทุกคนคิดว่าครูใหญ่และอิสสะเป็นเพื่อนของเขา
สอนให้เขียนไฮขุ 5-7-5 หรือ5-8-7
บรรยายรร โทโมเอ
เมื่อหิมะละลาย
หมู่บ้านเต็มไปด้วยเด็กเด้ก
ในทันทีทันใด
เหตุการณ์ประหลาด
เก็บตังก์ได้–ซ่อน–หายไป
(more…)