โต๊ะโตะจัง เด็กหญิงข้างหน้าต่าง…..เรื่องสรุป

เราเล่นกันเท่านั้น

เล่นหมาป่ากับร็อกกี้

พระจันทร์ปลายฤดูร้อน ซึ่งส่องแสงอยู่ในสวน ได้เห็นภาพเด็กหญิงที่มีแผลพันเต็มหน้า และหมาที่จะไม่เล่นหมาป่า อีกแล้ว และรับรู้ว่า ทั้งสองเป็นเพื่อนรักกันยิ่งกว่าเดิม

วันกีฬา

กีฬาปลาคาร์ป..แข่งกันหาแม่ทำให้แม่ที่เป็นกองเชียร์ได้เล่นด้วย ฝึกสมาธิ ไหวพริบ…ชักเย่อ เด็กยาสึอากิเป็นกรรมการ…วิ่งผลัดขึ้นลงบันไดรูปพัดคลี่ 8 ขั้น หน้าหอประชุม/ขายาววิ่งลำบาก…..นักเรียนช่วยกันทำดาวทอง พับกระดาษ ทำโซ่ ประดับโรงเรียน…อยากใส่กระเกรงจีบขาพอง……ไม่ว่าจะแข่งอะไร ทากาฮาชิ ขาสั้น ชนะทุกอย่าง….รางวัลเป็นผัก เด้กไม่อยากเอากลับจะทิ้ง /อาย/ครูใหญ่ คืนนี้ลอง ให้แม่เอาผักพวกนี้ไปทำกับข้าวสิ ผักที่พวกเธอหามาได้เชียวนะ ทำกับข้าวให้คนที่บ้านกินได้ ไม่ดีเหรอ อร่อยนะ/

ครูต้องการให้เด็กๆ และผู้ปกครองรับประทานผักเหล่านั้น และพูดคุยกันเรื่องงานกีฬาที่เพิ่งผ่านไปก็ได้ รวมทั้งอยากให้คงอยากให้เด้กตัวเตี้ยอยากทากาฮาชิ ได้ภาคภูมิใจกับรางวัลซึ่งกลายเป็นอาหารเต็มโต๊ะเพื่อจะได้ไม่นึกถึงปมด้อยเกี่ยวกับร่างกาย หรือว่า การแข่งขันกีฬาในวันนี้จะคิดขึ้นพิเศษ สำหรับให้เด็กชายทากาฮาชิได้ชนะเลิศทั้งหมดไม่รู้ได้

โคบายาชิ อิสสะ

ครูโคบายาชิ โซซาขุ ชอบเล่าโคลงไฮขุ ของโคบายาชิ อิสสะ (เรียบง่าย ตรงไปตรงมา เกี่ยวข้องกับชีวิตประจำวัน) —โคบายาชิ อิสสะ ลุงอิสสะหัวล้าน /ทุกคนคิดว่าครูใหญ่และอิสสะเป็นเพื่อนของเขา

สอนให้เขียนไฮขุ 5-7-5 หรือ5-8-7

บรรยายรร โทโมเอ

เมื่อหิมะละลาย

หมู่บ้านเต็มไปด้วยเด็กเด้ก

ในทันทีทันใด

เหตุการณ์ประหลาด

เก็บตังก์ได้–ซ่อน–หายไป

พูดด้วยมือ

ไม่รู้จักเด็กหูหนวก–มอง คิดว่าจะเป็นเพื่อนกับพวกเขาให้ได้สักวันหนึ่ง

วัดเซ็งงักขุจิ

การเรียนประกอบจังหวะ /มรรยาทในการรับประทานอาหาร/การเดินเล่น / ร้องเพลงเคี้ยวให้ละเอียด ทำนองrow row row your boat

การท่องกลอนของ เบงเก ชิคุ ชิคุ ของครูมารุยามา /เสียงแส้ดังควับๆ ผ่านลำธารในยามค่ำ

14 ธว วันซามุไร 47 คนแก้แค้นเจ้านาย เดินไปไหว้12โล

ถูกสอบสวน/พูด/ข้าพเจ้า อามาโนยะ ริเฮ เป็นชาย

ตั้งแต่วันนั้นมา กลิ่นธูปเทียนกลายเป็นกลิ่นของครูมารุยามา ของ เบงเก ชิคุ ชิคุ เป็นกลิ่นที่ทำให้ระลึกถึง อามาโนยะ ริเฮ และนึกถึงความเงียบสงบ สำหรับโต๊ะโต๊ะจัง

มาซาวจ๊าง

ฟังโหยหวน

โต๊ะโตะจัง ลูกเป็นคนญี่ปุ่น มาซาโอะจังเป็นคนเกาหลีแต่ก็เป็นเด้กเหมือนกันเพราะฉะนั้นอย่าแบ่งแยกว่าใครเป็นชนชาติอะไรนะจ๊ะ ลูกต้องทำดีกับมาซาโอะจังน่าสงสารที่เขาถูกด่าว่าเพียงเพราะเกิดมาเป็นคนเกาหลี

ผมเปีย

ถักเปียทำให้ดูโต

รอคนชม/โอเอะดึงหางเปียของหนูแล้วร้อง ฮุยเลฮุย ค่ะ/ อย่าร้องเลยผมหนูสวยมาก/ครูชอบไหมคะ/ชอบสิ/ทีนี้ถึงโอเอะจังดึงหางเปียของหนูแล้วร้อง ฮุยเลฮุย หนูก็จะไม่ร้องไห้อีกแล้ว/ขอโทษที่ดึงผมเมื่อกี้ ผมถูกครูใหญ่ดุ และบอกว่าให้อ่อนโยนกับเด็กผู้หญิง เป็นเด็กผู้ชาย ต้องทะนุถนอมเด็กผู้หญิง/โอเอะช็อค….อ่อนโยน…เขาไม่เคยลืมวันนี้เลย เพราะตั้งแต่มาเป็นนักเรียน รร โทโฒเอ ไม่เคยถูกครุดุ นอกจากครั้งนี้ ซึ่งเป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้าย

แธ้งคิ่ว

เล่นสกี กับนักเชลโล่ในวงดุริยางค์ ไซโต ฮิเดโอะ บ้านพักที่ราบสูงชิงะ

คำพูดเพียงงคำเดียวทำให้เอสามารถเป็นเพื่อนกับคนมากมาย

ชไนเดอร์ ปฎิบัติกับเธอเหมือนเปผ็นหยิงสาวคนหนึ่ง ไม่ใช่เด็กเล็ก อย่างที่เป็น เมื่อขาย่อลงจับมือกับเธอนั้น เธอรู้สึกถึงความอ่อนโยนของเขา

ห้องสมุด

นี่เป็นห้องสมุดของพวกเธอทุกคน ใครจะอ่านเล่มไหนก้ได้ ไม่แบ่งว่าชั้นเรียนไหนแล้วจะอ่านได้เฉพาะเล่มไหน จะอ่านเมื่อไหรก็ได้ที่อยากอ่าน อยากเอากลับไปบ้านก็ได้ แต่ต้องนำมาส่งคืน ถ้าหากมีหนังสือของที่บ้านที่อยากให้เพื่อนได้อ่านบ้าง จะเอามาก็ได้ ครูจะดีใจมาก ขอให้อ่านหนังสือเยอะๆแล้วกัน

นร รร โทโมเอ ถูกฝึกสมาธิด้วยการเริ่มเรียนวิชาที่ชอบก่อนเพื่อที่จะไม่มีใครพูดว่า เรียนหนังสือไม่รุ้เรื่อง เพราะคนอื่นมาหนวกหู ดังนั้นจึงไม่มีใครรำคาญ เสียงวงกลมจุด บางคนร้องตามไปด้วย แต่ส่วนใหญ่ขะมักเขม้นกับหนังสือในมือ

โต๊ะ อ่าน เศรษฐีตด..เจ้าบ่าวลอย

ภาพเด็ก นร แออัดในตู้รถไฟ และอ่านหนังสืออยู่ในแสงแดดยามเช้าที่ส่องผ่านหน้าต่างเข้ามาคงทำให้ครุใหญ่ดีใจมาก

มีหางหรือเปล่า

ครูใหญ่ทำทุกวิถีทางให้เดก้กพิการอย่างทากาฮาชิ ยาสึอากิจัง และอื่นๆ เลิกคิดว่าตัวเองไม่เหมือนเพื่อน และไม่มีปมด้อย คร฿ใหญ่ไม่เคยคิดที่จะพูดกัยทากาฮาชิว่าเขามี หาง เพราะเห็นว่าเขาน่ารัก บังเอิญเมือ่เช้านี้ ครูใหญ่เดินไปดูการสอนหลังชั้น จึงได้ยินเข้า

ต๊ะนึกอยากพบและพูดคุยกับครุใหญ่ขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก เพราะรู้สึกว่าครูใหญ่เป็นเพื่อนของเด้กๆ มากกว่าทุกวัน เด้กชายโอเอะเองก็คิดเหมือนเธอ

โต๊ะ ไม่เคยลืมเลยว่า คุณครูใหญ่เรียนคุณครูประจำชั้นของเธอมาดุในครัวแทนที่จะเป็นห้องพักครู เธอยังเป็นเด็กเกินกว่า จะเข้าใจว่า นั่นเป็นเพราะครูใหญ่เป็นนักการศึกษาที่แท้จรนิง แต่เอจำเสียงนั้นได้ตลอดมา

ฤดูใบไม้ผลิครั้งที่ 2 เขามาใกล้ทุกที

ฤดูใบไม้ผลิครั้งที่ 2

ผ่านไป1 ปีเป็นปีที่เธอได้เรียนเต็มที่ รอคอยให้เชาดวยความกระวนกระวาย ทุกวัน เอยังชอบ จินด็องยะ เหมือนเดิม และได้รู้ว่ามีของชอบอยู่รอบตัวมากมายน เธอไม่เคยรู้สึกว่าเคยเป็นส่วนเกิน ของโรร เก่าและถูกไล่ออก ได้ล่ายเป็น นร รร โทโม สมบู แบบ

การเป็น นร โทโม สมบู แบบ นั้ทำให้ผู้ปกครองเป็นห่วง บางครั้งพ่อแม่ต๊ะซึ่งเชื่อถือครูโคบายาชิมาก ยังคิดว่าจะไปได้ตลอดรอดฝั่งหรือ ผู้ปกครองบางคนไม่มั่นใจว่า การสอนของครูโคบายาชิเป็นวีการที่ดี ก็มาขอให้ลูกลาออก แต่เด้กที่ออกกลับร้องไห้ เพราะไม่อยากไปอยุ่ที่อื่น น้ำตาไหลพรากทุบตีครูใหญ่ด้วยความโมโห ครูใหญ่ไม่พูดอะไร แต่ตาแดงก่ำ พ่อแม่จูงออกไป หันกลับมาโบกมือครั้งแล้วครั้งเล่า

ระบำปลายเท้า

เรียนบัลเล่ หวังจะเป็นนักบัลเล่หงเหิน แต่ครูสอนแบบกิจกรรมเข้าจังหวะของโรงเรียนโทโมเอ

อิชิอิ บาขุ ผู้ต้นคิดโมเดิร์ด๊านซ์ของญี่ปุ่น ตั้งชื่อสถานนี้รถไฟ จิยูงะโอกะ แปลว่า เนินเขาแห่งเสรีภาพ

ขณะนั้น อายุ 50 แล้ว แต่ก้พยายามที่จะสอนเด็กอย่างต๊ะ เข้าใจความเพลิดเพลินของการเต้นโดยสรี

คุณครูชาวนา

ที่รร อื่น ใครีจะมาสอนนร ต้องมีวุฒิครู แต่ครูใหญ่ เห็นว่า การให้เด็กๆได้ดูของจริงเป็นสิ่งจำเป็นและสำคัญมาก

ครูชาวนาไม่ได้สอนแค่เรื่องวิธีทำสวนทำนาเท่านั้น ยังสอนให้รู้เรื่องแมลง ผีเสื้อ และดินฟ้าอากาศอย่างน่าฟังอีกด้วย นิ้วมือที่แตกโปนของครูชาวนาพิสูจน์ให้เห็นแล้วว่า ทุกเรื่องที่ครูเล่ามาล้วนมาจากประสบการณ์

หุงข้าวต้มแกง

หุงข้าวต้มแกง กลางหุบเขาโทโดโรขิ

รู้จักกับความสนุกสนาน และความยุ่งยากของการทำกับข้าวเอง และได้เห็นขบวนการเปลี่ยนแปลงต่างๆของอาหาร เริ่มต้น จนสุก นับว่าเป็นการ ค้นพบที่ยิ่งใหญ่

หนูเป็นเด็กดี รู้ไหม

= ความจริงความหมายลึกซึ้ง= หนูมีหลายสิ่งหลายอย่างที่คนอื่นเห็นว่าไม่ดี แต่นิสัยที่แท้จริงของหนูไม่เลวเลย หนูมีสิ่งที่ดีซึ่งครูเข้าใจดี

คุณคูรโค.. พูดประโยคที่มีความสำคัญ ซึ่งอาจเป็น เครื่องวกำหนดอนาคต ของเธอตลอดเวลาที่เธอเรียนอยูในรร

ผมไม่แต่งงานด้วย

เหวี่ยงไทจังตอนเล่นมวยปล้ำ (เรียนเก่ง สนใจฟิสิก)

โรงเรียนซอมซ่อ

รร ….ป็นรร ซอมซ่อ แต่พอเข้าไปกลายเป็น รรดี เฮ

รร…เป็นรร ดี แต่พอเข้าไปกลายเป็น รร ซอมซ่อ..เฮ

รร โมโมเอเป็นรรซ่อมซ่อ แต่พอเข้าไปแล้วก็ยัง ซอมซ่อ

….ร้อง รร โมโมเอ เป็น รรดี เข้าไปแล้วก็ยังเป็น รรดี/ร้องไป สนุก ร้องด้วย แสดงความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียว เดินรอบๆรร

ไม่มีใครรู้ว่า ครูใหญ่ที่เงี่ยหูฟังเพลงนี้อยู่ในห้องทำงานด้วยความรู้สึกดีใจแค่ไหน

นักการศึกาที่หวังดีต่อเด็กจริง ๆ คงต้องประสบปัญหาต่างๆ ทุกวัน ยิ่งโรงเรียนโมโมเอ ซึ่งไม่เหมือนโรงเรียนอื่น เพราะมีนโยบายทางการศึกาที่แตกต่างออกไป คงต้องถูกวิพากวิจาร เสียงร้องเพลงอย่างรื่นเริงของเด้กๆ จึงเปรียบเสมือนเสียงสวรรค์ของครูใหญ่

โบผูกผม

โต๊ะ รู้สึกเสียดายนิดๆ แต่ก็ตัดสินใจทำตามที่พูด เพราะไม่อยากให้ครูใหญ่ลำบากใจ เหตุผลอีกอย่างวคือเธอนึกถึงภาพผู้ชายที่เป็นผู้ใหญ่แล้วเดินหาโบตามร้าน และคิดว่าเปนภาพที่น่าสงสาร

ผู้คนในโรงเรียนนี้มีความเข้าใจ และช่วยเหลือเกื้อกูลโดยไม่คำนึงถึงอายุ การกระทำเช่นนี้ กลายเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับที่นี่ไปแล้ว

ไปเยี่ยมทหารที่บาดเจ็บ

เป็นตัวแทน รร มาเยี่ยม

ตะไม่สบายใจที่มาเยี่ยมทหาร แต่ไม่ได้ร้องเพลงให้พวกเขาฟังเธอจึงลุกขึ้น รวบรวมความกล้า /งั้นหนูจะร้องเพลงที่หนูรู้จัก/ร้องเสร็จคำนับ / ตกใจ/ ทหารน้ำตาไหลพราก

ไม่มีใครรู้ว่า ทหารคนนนั้นร้องไห้เพราะอะไร นอกจากตัวเขาเอง เขาอาจมีลูกที่ตัวเท่าเธอที่ชนบท หรือตื้นตันที่เธอร้องเพลงอย่างตั้งอกตั้งใจ หรือเขารู้ว่า กำลังขาดแคลนอาหารกิน แต่ก็ยังมีคนร้องเพลง เคี้ยวให้ละเอียด จึงนึกสงสาร หรือ ไม่ก็อาจรู้ว่าเด็กๆ เหล่านี้ต้องเดือดร้อนกับสิ่งเลวร้ายที่กำลังจะเกิดขึ้นด้วย

สงความมหาเอเชียบูรพาเริ่มขึ้นแล้ว

เปลือกไม้ทายสุขภาพ

ครูใหญ่พอใจที่เอรู้สึกเป็นห่วงเพื่อน และเป็นเด็กดี –หมาข้างถนน

เธอเก็บเปลือกไม้ทายสุขภาพที่มีรอยกัดแหล่งไปหมดไว้ใฝนลิ้นชักอย่างดี และหยิบออกมากัดทุกเช้าก่อนออกจากบ้านแล้วร้องว่า หนูสบายดี และน่าขอบใจเปลือกไม้นั่นที่ทำให้เธอมีสุขภาพแข็งแรงไม่เจ็บไข้จริงๆ

เด็กเก่งภาษาอังกฤษ

นร ใหม่ มิยาซากิ

ที่ รร โทโมเอ ญี่ปุ่น อเมริกาเป็นเพื่อนกัน แต่ข้างนอก รร อเมริกาเป็นประเทศศัตรู รรต่างๆ เลิกสอนภาษาอังกฤษ ซึ่งถือว่าเป็นภาษาศัตรู

บิวติฟูล แปลว่าสวย สายลมอุ่นพัดผ่าน รร โทโมเอ และเด็กๆก้สวยงาม

ละครรร

ทุบตีตอบโต้เด็กหญิงไซโช

น่าเสียดายที่ไม่ได้เล่นเพราจัดขึ่นครั้งนี้เพียงครั้งดียวเท่านั้น

เขียนด้วยชอล์ด

นร นี้ ไม่ เคยลเนบนผนังบ้านย หรือบนถนนเพราะพวกเขาเขียนมากพอแล้วที่ รร

ชม. วาดเขียน ครูใหญ่แจกชอล์คขาวคนละแท่ง ดีดเปียโย และเขียนโน้ตลงบนไม้พื้นห้องประชุมด้วยชอล์ค

การทำความสะอาดหลังวิชานี้เป็นเรื่องยุ่งยาก ต้องลบด้วยแปรง แล้วถูด้วยผ้าขี้ริ้ว และถูกอีกครั้งจนพื้นสะอาด /นร เข้าใจดีจาก ปสก นี้ว่าการเขียนเล่นสกปรกทำให้เดือดร้อนมากเวลาทำความสะอาด จึงม่มีใครซุกซนไปเขียนที่ไหน เพราะสนุกสนานพอแล้วในชั่วโมงดนตรี สัปดาละ 2 ครั้ง

เคลบื่อนไหวร่ากงกายสะดวยก เร็วแค่ไหนก็ได้ โต แค่ไหนก็ได้ ที่ดีคือได้สนุกกับเสียงเพลง ถ้ามีเวลาเหลือก้วาดรูปเล่น

เชี่ยยวชาญชอล์ค สัมผัส วิธีจับ เขียนอย่างไรดี เขียนไม่หัก

ยาสึอากิจังจากไป

แตะมือ ถ้าโตเป็นผู้ใหญ่เราคงได้พบกันที่ไหนสักแห่ง …ทุกอย่างสนุกมากฉันจะไม่ลึมเธอเลย

สายลับ

ขอบใจนะ ฉันจะไม่เป็นสายลับแล้ว แต่ไทจังต้องเป็นบุคคลสำคัญแน่เลย

ไวโอลินของพ่อ

ตู้ขายท๊อฟฟี่อัตโนมัต…เพลงปลุกใจในน โรงงานผลิตอาวุธ…ขอโทษนะ โต๊ะโตะสุเกะ

ไม่เป็นไรหรอกคะ หนูก้ร้กไวโอลินของคุณพ่อเหมือนกัน

คำมั่นสัญญา

หลังอาหารกลาง ..ปีนครุใหญ่…ไม่ปีน….เรื่องสำคัญ..โตขึ้นหนูจะเป็นครูโรงเรียนนี้ค่ะ…สัญญาได้ไหม…สัญญาค่ะ …นิ้วก้อย

ร็อคกี้หายไป

มันไปไหนนะ….ครุใหญ่สอน/อย่ารังแกสัตว์เลี้ยงนะ เพราะมันเชื่อใจเรา การทำลายความไว้เนื้อเชื่อใจมันเป็นสิ่งไม่ดี เช่นทำให้หมาทำท่า ขอมือแล้วไม่ให้ขนม ทั้งๆที่สัญญาจะให้ มันจะเลิกเชื่อเรา และกลายเป็นหมาไม่ดี…เอเชื่อ …ไม่แกล่งร็อกี้เลย…ขนร็อดกี้ที่เท้าตุ๊กตาหมี ที่เธอเล่นมวยปล้ำกับมันก่อนออกเดินทางไปคามาคุระ

งานเลี้ยงน้ำชา

ช่วยทำให้สนุกสนานกันด้วยนะ…หมึกย่าง…เรียวจัง..ทหาร..ขนมงานศพ..ทุกคนพูด..ถึงเรียวจังไม่อยู่เราจะเลี้ยงน้ำชาทุกวัน

ซาโยนาระ ลาก่อน

ไฟไหม้ รร โทโมเอ…คราวหน้าเราจะสร้าง รร แบบไหนดีล่ะ….ความรักที่ครูโคบายาชิมีต่อเด็กๆ และการศึกษา เป็นสิ่งยิ่งใหญ่กว่าเปลวไฟที่เผา รร พลังกายและใจของครูยังมีอยู่อีกมากมาย…รถไฟอพยพ..แล้วพบกันอีกนะ

บทส่งท้าย

รร ถุกไฟไหม้หมดในการโจมตีทางอากาศครั้งหญ่เมื่อปี 2488ท่านได้เปิดก รร อนุบาล ใกล้ รรเก่า และให้ความร่วมมือ กับการจัดตั้งบภาควิชาอนุบาลของมหาวิทยาลัยดนตรีคุนิตาจิ..เสีย 69 ปี…ปจบ เป็นห้างพีค้อก และลานจอดรถ

ครูบอก..เด็กทุกคนเกิดมาพร้อมพื้นฐานนิสัยที่ดี แต่ถูกทำลาย เพราะสิ่งแวดล้อม ก่อนที่จะโต …จึงต้องรีบช่วยกันหา สิ่งที่ดี นั้น และสนับสนุนให้เป็นไปในทางที่ถูกเพื่อ จะสร้างคนที่มีเอกลักษณะเฉพาะตัว

ครุชอบความเป็นธรรมชาติ…ไปหาจังหวะของธรรมชาติกันเถอะ

3 พย. พบที่ วัดคุฮองบุตสึ

แม่เล่าเรื่องไล่ออกจาก รร 20

รูปเดียวที่มี ถ่ายหน้าบันไดถ่ายพร้อมกันในวันที่เด็ก ป 6 จบ ชีวิตชีวาของเด้กๆดีกว่ารูปทั่วไปที่เห็น..ภาพแสดงลักษณะพิเศษของ รร นี้